-
1 wyjść na człowieka
вы́йти в лю́ди -
2 wyjść
глаг.• выезжать• отбывать• отходить• уезжать• уходить* * *wyjdę, wyjdzie, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli сов. 1. выйти;\wyjść z domu выйти из дому; \wyjść ze szpitala выйти (выписаться) из больницы; dobrze \wyjść na zdjęciu хорошо выйти на снимке; \wyjść za mąż выйти замуж; \wyjść z mody выйти из моды;
2. вылезти, вылезть, выпасть;3. карт. пойти;\wyjść w damę пойти дамой (с дамы); \wyjść w kara пойти с бубен; ● (nie) \wyjść na dobre (na pożytek) (не) пойти впрок; \wyjść cało остаться целым (и невредимым); \wyjść zwycięsko
выйти победителем, победить;nic nie wyszło ничего не получилось (не вышло);nie móc \wyjść z podziwu (ze zdumienia) не мочь прийти в себя от восхищения (от изумления);
wyszło nieźle получилось неплохо;\wyjść na człowieka выйти в люди+2. wypaść, wyleźć
* * *wyjdę, wyjdzie, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli сов.1) вы́йтиwyjść z domu — вы́йти и́з дому
wyjść ze szpitala — вы́йти (вы́писаться) из больни́цы
dobrze wyjść na zdjęciu — хорошо́ вы́йти на сни́мке
wyjść za mąż — вы́йти за́муж
wyjść z mody — вы́йти из мо́ды
2) вы́лезти, вы́лезть, вы́пасть3) карт. пойти́wyjść w damę — пойти́ да́мой (с да́мы)
wyjść w kara — пойти́ с бубён
•- wyjść na dobre- wyjść na pożytek
- wyjść cało
- wyjść zwycięsko
- nic nie wyszło
- nie móc wyjść z podziwu
- nie móc wyjść ze zdumienia
- wyszło nieźle
- wyjść na człowiekaSyn: -
3 człowiek
сущ.• мужик• мужчина• парень• человек* * *♂, мн. И. ludzie человек (lm. люди);szary (zwykły) \człowiek простой человек; \człowiek pierwotny первобытный человек; \człowiek interesu предприниматель, бизнесмен; \człowiek bez czci i wiary бесчестный человек; wyjść (wykierować się) na \człowiekа выйти в люди, стать человеком;
ani się \człowiek obejrzy... не успеешь оглянуться...* * *м, мн И ludzieчелове́к (lm лю́ди)człowiek pierwotny — первобы́тный челове́к
człowiek interesu — предпринима́тель, бизнесме́н
człowiek bez czci i wiary — бесче́стный челове́к
wyjść (wykierować się) na człowieka — вы́йти в лю́ди, стать челове́ком
ani się człowiek obejrzy... — не успе́ешь огляну́ться...
См. также в других словарях:
wyjść na człowieka [na ludzi] — {{/stl 13}}{{stl 7}} stać się osobą cenioną w społeczeństwie; zdobyć zawód, pozycję, wykształcenie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skończył szkołę i wyszedł na ludzi. Jeśli zechce, jeszcze wyjdzie na człowieka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyjść — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… … Słownik języka polskiego
wychodzić — 1. Coś, ktoś nie może wyjść komuś z głowy, z myśli «ktoś nie może o czymś, o kimś zapomnieć, coś, ktoś zajmuje czyjąś uwagę»: Twój były chłopak nie może wyjść ci z głowy. Cosm 9/1999. 2. Coś wyszło spod czyjejś ręki, spod czyjegoś dłuta, pędzla,… … Słownik frazeologiczny
człowiek — 1. Człowiek bez charakteru «człowiek o słabej woli»: Po każdym niespełnieniu wracałem do domu, przekonany, że jestem człowiekiem bez charakteru. S. Mrożek, Opowiadania II. 2. Człowiek bez jutra «człowiek niemający perspektyw, szans osiągnięcia… … Słownik frazeologiczny
człowiek — m III, DB. a, W. u a. (podniośle) człowiekecze, N. człowiekkiem; lm p. ludzie 1. «Homo sapiens, istota żywa z rodziny człowiekowatych, z rzędu naczelnych wyróżniająca się wśród innych najwyższym rozwojem psychiki i życia społecznego, jedyna… … Słownik języka polskiego
człowiek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, W. człowieku || człowiekecze; lm M. ludzie, DB. ludzi, C. ludziom, N. ludźmi, Mc. ludziach {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gatunek ssaków z rodziny człowiekowatych; istota… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
serce — n I; lm D. serc 1. «mięśniowy narząd, którego praca warunkuje krążenie krwi w układzie naczyniowym; u człowieka, ssaków i ptaków ma kształt spłaszczonego stożka, zwróconego podstawą ku górze, i składa się z dwóch, całkowicie oddzielonych od… … Słownik języka polskiego
głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… … Słownik frazeologiczny
angielski — angielskiscy «dotyczący Anglii, Anglików» Język angielski. Angielska literatura, sztuka. ∆ Angielski bufet «stół zastawiony zimnymi przekąskami i daniami, z którego goście korzystają na stojąco; zimny bufet» ∆ Angielska gorzka «wódka wytrawna… … Słownik języka polskiego
źle — gorzej 1. «nie tak jak trzeba, nie tak jak być powinno, nienależycie, nieodpowiednio, niedobrze» Źle uczyć. Źle sprzątać. Źle coś wybrać. Źle zadecydować o czymś. Źle pojęta solidarność. Źle ubrany, uczesany. ∆ Źle wychowany, źle ułożony «nie… … Słownik języka polskiego